De schaduwkoningin – Marianne en Theo Hoogstraten

Dit is het rechtstreekse vervolg op Dans om de troon. Isa en Garvin hebben een zoon, Arthur, die samen opgroeit met Elvina, een meisje dat te vondeling gelegd was bij hun paleis. Maar Isa weet wie de ouders zijn en ze is van plan om dit in haar eigen oordeel te gaan gebruiken.

De schaduwkoningin is een mooi geschreven historische roman, waarin feiten fantasievol met fictie zijn vermengd. Het verhaal loopt vloeiend, de auteurs trekken hun lezers er helemaal in. De feiten – de geschiedenis – kennen we in grote lijnen wel. Het leuke is dat de hoofdrolspelers juist de fictieve personages zijn. Hoe hun strijd verloopt op het toneel van de bloederige geschiedenis rond Willem de Veroveraar, maakt dat ik vooral steeds verder wil lezen.

Lees meer “De schaduwkoningin – Marianne en Theo Hoogstraten”

Dans om de troon – Marianne en Theo Hoogstraten

Het schrijversechtpaar Marianne en Theo Hoogstraten ken ik van de jeugdboeken die Theo heeft geschreven. Zijn vrouw Marianne die hierbij zijn kritische medelezer was, ontwikkelde zich tot co-auteur en nu schrijven ze samen thrillers en historische romans.

Het is het jaar 1064 als Isa naar het hof van hertog Willem van Normandië wordt gestuurd, waar de complotten om de Engelse troonopvolging al volop gesmeed worden. Ze heeft dan nog geen idee wat haar eigen rol hierin zal zijn.

Lees meer “Dans om de troon – Marianne en Theo Hoogstraten”

Mijn verrukkelijke zelf – Ilyo Hansen

Na het overlijden van haar echtgenoot besluit Ilse om haar gevoel van pijn en eenzaamheid van zich af te schrijven. In eerste instantie omdat ze hem vast wil houden, maar later verandert dit, wanneer ze zich realiseert dat haar eigen gedrag in die laatste weken van zijn leven misschien wel erg egocentrisch is geweest. Stukje bij beetje vat ze moed om zichzelf bij elkaar te rapen en de confrontatie aan te gaan met zichzelf.

Hansen treft heel goed de bodemloze pijn na het verlies van een geliefde, ze beschrijft het als liefdesverdriet maar dan veel heviger. Ze laat Ilse het hele verhaal in de ik-vorm vertellen, rechtstreeks gericht aan haar overleden man.

Lees meer “Mijn verrukkelijke zelf – Ilyo Hansen”

Middernachtbibliotheek – Matt Haig

Het leven wordt bepaald door de keuzes die zich voor je voeten aandienen, door gebeurtenissen die je onvoorspelbaar naar een zijpad sturen.

Wat als….?
Nora is depressief, haar leven lijkt zinloos te zijn. Na een zelfmoordpoging komt ze in de Middernachtsbibliotheek, die vol met boeken staat over alle versies van haar leven als ze andere keuzes zou hebben gemaakt. Omdat Nora alleen maar spijt heeft over de kansen die ze niet gegrepen heeft, wil ze wanhopig graag alle misgelopen levens uitproberen. 

Lees meer “Middernachtbibliotheek – Matt Haig”

Zeeschuim – Ingrid Hoogervorst

Dialogen zonder aanhalingstekens blijven altijd een beetje bevreemdend. Ik kan er niet aan wennen, op mij heeft dat het effect alsof ik boven het verhaal hang, dat direct contact met de personages niet mogelijk is. Alsof de dialoog niet echt plaatsvindt, maar de auteur er alleen maar een beschrijving van geeft.
Ik vermijd boeken waarin dit gebeurt dan ook zoveel mogelijk, omdat ik voor mijn gevoel nooit echt  het verhaal in kan duiken, er dus ook niet bij middenin zit. Ik blijf slechts toeschouwer. Had ik gezien had dat ook Ingrid Hoogervorst van deze stijl gebruik maakt, had ik Zeeschuim waarschijnlijk niet gekocht.

Lees meer “Zeeschuim – Ingrid Hoogervorst”

Poppenhuis – David Hewson

De sfeertekening van Amsterdam is treffend, althans, van het stukje Amsterdam waar deze politiethriller speelt: de drugsscene, hoeren op de Wallen en gerommel in gemeentepolitiek. Hewsons research en inlevingsvermogen is fenomenaal, gezien het feit dat hij een Amerikaan is. Alles klopt, op een heel kleine vergissing na als hij het heeft over de boekhouder die ‘woont in de voorstad’. Dit zegt men niet over Amsterdam, dan wordt toch sneller Amstelveen bij naam genoemd.

Lees meer “Poppenhuis – David Hewson”

De dood van Harriet Monckton – Elizabeth Haynes

Ik ben onmiddellijk in een andere tijd getrokken. Het is 1843, we bevinden ons in een klein Engels dorp, waar een 23-jarige vrouw plotseling dood gevonden wordt bij de kapel. 

Het boek bestaat uit vijf delen, waarvan er twee bestaan uit korte hoofdstukken, steeds vanuit andere personages, maar allemaal mensen waarmee Harriet te maken heeft gehad en die allemaal iets te verbergen lijken te hebben. Via hen leren we Harriet kennen.  Als na autopsie blijkt dat zij ook nog zwanger was, is het hek van de dam en de onrust in het dorp, en bij de mensen om Harriet heen compleet. Allemaal hebben ze iets te verbergen. Heel knap hoe Haynes overal op subtiele wijze vraagtekens en geheimen aanstipt, waardoor ik niets anders kan doen dan verder lezen.

Lees meer “De dood van Harriet Monckton – Elizabeth Haynes”

Miss Austen – Jill Hornby

We vallen direct binnen in een ongemakkelijke sfeer als Cassandra in Kintley arriveert, een sfeer die Hornbey me goed laat voelen. Ik ben gelijk in een verademend trage wereld, in een tijd waarin vrouwen weinig te zeggen hadden, ondergeschikt waren.

Hornby zet de levensecht neer, waardoor ze voor mijn ogen tot leven komen. De sprankelende humoristische Jane, zich alleen bekommerend om haar schrijven en zorgen maken over het geluk van haar zus, maar die ook last heeft van depressieve periodes, en de zichzelf wegcijferende Cassandra. 

Lees meer “Miss Austen – Jill Hornby”

De speelgoedman – Heleen van den Hoven

Inigo is onderweg naar huis na een ingrijpende tandartsbehandeling als er voor het eerst gaten in zijn geheugen ontstaan. Wat er volgt zijn nachtmerries en de drang om zijn verleden te achterhalen. Zijn herkomst, waar hij bijna niets van weet. 

Het verhaal lezen we afwisselend vanuit Fee, die zich in de eerste persoon tot haar zus richt, en Inigo, die we in de derde persoon volgen. Zijn dromen en flashbacks staan tussen de voorvallen in het heden in en zorgen ervoor dat daar chronologie ontbreekt. De korte hoofdstukken lezen heel prettig en zorgen ervoor dat je steeds maar wilt doorlezen. 

Lees meer “De speelgoedman – Heleen van den Hoven”