Sinds ik heb leren lezen, kan ik niet van boeken afblijven. Ik lees overal, altijd en veel. Hier laat ik mijn mening achter over alle boeken die ik gelezen heb sinds 1 januari 2017.
Heb je tips voor me? Zet die gerust in een reactie, of stuur me een mail!
17 mei 2020
Rosie en Laura zijn zussen die van elkaar verschillen als dag en nacht. Waar Rosie gesetteld met echtgenoot en kind, probeert Laura uit alle macht los te komen van haar getroebleerde jeugd.
Na een blind date komt Laura niet terug naar huis. Niemand weet waart ze is. Rosie gaat op zoek, maar ze komt erachter dat het gevaar in een heel andere hoek schuilt dan ze had verwacht.
Lees meer “Nachtschaduw – Wendy Walker”1 december 2019
Dit boek pakt me direct. Heerlijk: een mysterie, mystiek, tarot, een familiegeheim, een oud Brits landhuis met een nare huishoudster, en een hoofdpersoon met lef. Aan de andere kant een beetje cliché misschien: een jong meisje, wees, zonder een cent, met schulden, in haar nek hijgende agressieve schuldeisers en wonend in een sjofel krap appartement, dat op een goede dag een erfenis in haar schoot krijgt. Alleen, zo zit het niet.
Lees meer “De dood van mevrouw Westaway – Ruth Ware”22 september 2019
Ik heb pas een paar bladzijdes gelezen om te weten dat ik dit veel beter zal gaan vinden dan De vrouw in suite 10, het vorige boek van Ruth Ware. Misschien komt dat doordat het veel rustiger is opgebouwd, de personages worden stuk voor stuk geïntroduceerd en ze leven ook gelijk.
Door de flashbacks en onuitgesproken antwoorden op vragen en gedachtes krijgt het ook direct een angstaanjagende sfeer van onaangename herinneringen, een soort voorbode van kwaad. De vriendinnen verwachten iets, wat dat is en waarom ze dat verwachten, dat weten wij als lezer – nog – niet.
28 juli 2018
Ik realiseer me tijdens het lezen hoe mooi dit geschreven is, met bijna poëtisch taalgebruik vanaf de eerste zin. Toch komt het niet binnen bij me. Zorgvuldige beschrijvingen, mooie sfeertekening. Waarom pakt het boek me dan niet?
Als ik driekwart uit heb, weet ik het ineens. Het is te kunstmatig. Het woordgebruik, de vloeiende zinnen, het is mooi, maar niet écht. Althans, op mij komt het onwaarachtig over. De schrijfster heeft téveel haar best gedaan om het natuurlijk te laten zijn, om echt diepgang te creëren.
Dus word ik ongeduldig en vind ik het verhaal te langdradig en te sloom, met te veel en te lange uitwijdingen, zelfs te uitgebreide zijpaden of flashbacks tijdens scènes. En alles waar ‘te’ voor staat, deugt niet, zei mijn moeder altijd.
21 september 2019
Een paar jaar geleden heb ik al met dit boek in mijn handen gestaan, maar heb het nooit meegenomen, huiverig als ik toch wel ben bij tweede boeken na een geslaagd debuut. Ik had In een donker, donker bos gelezen, het debuut van Ruth Ware, waar ik heel enthousiast over was.
Echter, het thema van De vrouw in suite 10 sprak me aan. Bovendien ben ik ook fan van Agatha Christie en het scheen een verhaal te zijn in haar stijl. Dus.
Lees meer “De vrouw in suite 10 – Ruth Ware”21 maart 2019
Wat een fijn boek weer van deze schrijfster. Indertijd heb ik de Dina-trilogie gelezen en deze boeken hebben enorme indruk op me gemaakt. Ze zijn me altijd bijgebleven.
In dit vijftien jaar daarna verschenen vierde deel neemt Wassmo je weer helemaal mee, rechtstreeks het rauwe, zware leven op het 19e-eeuwse Noord-Noorse platteland in. Ik voelde het, ik rook het bijna en ik zag het helemaal voor me door haar levensechte en indringende schrijfstijl, in redelijk korte hoofdstukken die – en dat zie je niet vaak – allemaal een volledige zin als titel hebben.
Het prachtige, desolate, ijskoude landschap, de enorme ontberingen en het harde leven, het komt regelrecht bij me binnen. De sterke Dina, die als vrouw haar eigenzinnige weg gaat en grote geheimen heeft. En nu, in het vierde deel ‘Dina’s erfenis’ ook haar schoondochter Anna, die net als zij vecht voor haar zelfstandigheid en haar kleindochter Karna, die degene is die werkelijk ten onder dreigt te gaan aan de erfenis van haar grootmoeder.