De dood van mevrouw Westaway – Ruth Ware

Our Score

 1 december 2019

Dit boek pakt me direct. Heerlijk: een mysterie, mystiek, tarot, een familiegeheim, een oud Brits landhuis met een nare huishoudster, en een hoofdpersoon met lef. Aan de andere kant een beetje cliché misschien: een jong meisje, wees, zonder een cent, met schulden, in haar nek hijgende agressieve schuldeisers en wonend in een sjofel krap appartement, dat op een goede dag een erfenis in haar schoot krijgt. Alleen, zo zit het niet.

De dood van mevrouw Westaway

Als Harriet (Hal) Westaway een bericht ontvangt dat haar grootmoeder is overleden en er een flinke erfenis op haar wacht, is dat goed nieuws: ze zit namelijk diep in de schulden en de schuldeisers worden steeds agressiever. Het enige probleem is dat haar grootouders al jaren dood zijn.

Wanneer ze afreist naar het landgoed om zich voor te doen als de kleindochter van deze mevrouw Westaway, is er geen weg meer terug. Ze raakt steeds verder verstrikt in haar eigen leugens en de duistere voorgeschiedenis van de familie – en iemand probeert koste wat kost te voorkomen dat de waarheid aan het licht komt…

Een tijdlang is de vraag wie de stukken heeft geschreven die zich in het verleden, nog voor Hals’ geboorte, afspelen. Het kan een beetje voorspelbaar zijn wat er stukje bij beetje duidelijk wordt, maar Ware schrijft gewoon erg goed en dat voorkomt ten allen tijden dat er een zielig verhaal ontstaat. Integendeel. Ik kan bijna niet stoppen met lezen.

Ik heb drie boeken van Ruth Ware gelezen, voordat ik De dood van mevrouw Westaway oppakte. In een donker, donker bos heb ik verslonden, de twee boeken daarna spraken me veel minder aan. Maar dit laatste boek is verreweg haar beste. Agatha Christie met een duister drama in het kwadraat. Top! En nu hopen dat ze door nog een tijdje doorgaat!

Luitingh-Sijthoff B.V., 2019
356 pagina’s

(Visited 12 times, 1 visits today)