Dat Pandora in vervlogen tijden speelt, is gelijk duidelijk. Het prachtige schutblad, het lettertype, het taalgebruik en niet in de laatste plaats de geweldige beschrijvingen van Londen in 1799 – Susan Stokes-Chapman zet de sfeer van die tijd dusdanig neer dat ik het voor mijn ogen zie gebeuren, de stank van de slechte hygiëne ruik en de modderweggetjes na de enorme plensbuien onder mijn voeten voel glibberen.
In de antiekzaak van Dora Blake’s overleden ouders arriveert een grote amfora uit de Griekse oudheid, een aanwinst waar haar onaangename oom heel geheimzinnig over doet. Ze is vast van plan om het raadsel te ontrafelen. Ze krijgt hulp van Edward Lawrence, een amateur-antiquair. Beiden hebben hun eigen motivatie voor dit onderzoek en hun belangen zijn tegenstrijdig.
Op subtiele wijze vervlecht de auteur trauma’s uit het verleden door het verhaal, zowel van Dora als van Edward. Daarnaast volgen we het kwaadaardige gedrag van Dora’s oom, die zijn eigen agenda heeft.
De mythe van Pandora en haar doos is een belangrijk onderdeel van het boek en ook van de familiegeschiedenis van Dora, waarin nogal wat mysteries en bijzondere krachten zitten. Pandora behelst een flinke vleug mystiek en daar hou ik van.
Er is op dit moment nog geen Nederlandse vertaling van dit boek en dat is jammer. Het is er wel al in het Portugees, Spaans en Italiaans. Ik hoop dat dit snel gebeurt, want dit boek is zeer zeker de moeite waard.
Harvill Decker – Penguin Random House 2022
408 pagina’s