Aan het eind van de dag – Nelleke Noordervliet

Our Score

Katharina Donker gaat haar hele leven langs als ze benaderd wordt door iemand die haar biografie wil gaan schrijven. Ze  beleeft alles weer, haar jeugd, roerige tienerjaren, relaties, het moederschap en uiteindelijk, als publieke figuur, haar jaren als minister. 

Helder, beschouwend, eerlijk over en tegen zichzelf staat ze stil bij de overweging wat een biograaf met dit alles zou doen, áls die er überhaupt al iets mee zou mógen doen, want Kat wil geen biografie. Maar intussen is de echte biografie dus al ontstaan, waarin Kat met spijt, zelfverwijt en verdriet langs ontmoetingen en gebeurtenissen gaat die zij haar biograaf niet zal vertellen.

Noordervliet heeft een leuke stijl, waarin ze zonder uitleg sprongen in tijd maakt, maar haar woordkeuzes en achteloze opmerkingen maken steeds direct duidelijk wat er in de tussentijd is gebeurd. 

De chronologie ontbreekt sowieso in de grote lijn van het boek. Het wordt geheel aan de lezer overgelaten om de periode en de bijbehorende personages bij te houden. Noordervliet vertelt het verhaal vaak indirect, bijvoorbeeld door middel van brieven, en daar laat ze het dan bij, gevolgtrekkingen worden aan de lezer overgelaten. Deze verrassende schrijfstijl roept ook soms wel vragen op, bij mij dan, voor wat meer informatie. 

Kat ontvlucht letterlijk haar benauwende jeugd op zoek naar liefde, onafhankelijkheid. Makkelijk heeft ze het niet als min of meer alleenstaande moeder met ambities, waarmee ze in de politiek terechtkomt. Maar ook daar moet ze zich staande weten te houden tussen alle intriges in de wereld die toen nog voornamelijk uit mannen bestond.

Bijvangst van dit mooie boek zijn een paar ouderwetse woorden die ik geleerd heb, zoals deemster en leptosoom, waaruit Noordervliets rijke woordenschat blijkt. Dat vind ik leuk.

Atlas Contact, 2016
346 pagina’s

(Visited 18 times, 1 visits today)