Claire, vrouwencardioloog, gaat naar haar echtscheiding een week naar een mindfulness-training die speciaal bedoeld is voor vrouwen vanaf 50 jaar. Het gaat allemaal heel anders dan verwacht kan worden. Ze raakt verstrikt in intriges, wraak en ruzie.
Anita Kok heeft een mooie beeldende schrijfstijl. Ze laat de lezer direct deel uitmaken van het verhaal, dat veel vaart heeft. Met haar oog voor detail in de beschrijvingen, zowel van de personages, de omgeving als ook de natuur, slaagt ze erin om de ijzingwekkende soms zelfs vijandige sfeer in de vrouwengroep, waarin iedereen een geheime agenda lijkt te hebben, heel voelbaar te maken.
Het vreemde gedrag van enkele groepsleden roept veel vragen op, die de auteur fijn uitspint en waarmee ze nieuwsgierigheid opwekt naar komende gebeurtenissen. De dialogen lopen soepel en de karakters duidelijk neergezet.
Maar echt heel spannend wordt het nergens. Tegen het einde van het boek is een wending die je echter van verre ziet ziet aankomen – te uitgebreid voorbereid door Kok. Maar net als ik denk dat de plot toch wat teleurstellend is, geeft ze er toch nog een verrassende, zijnet niet ultieme twist aan.
Het is jammer van de redactionele slordigheden, zoals het ontbreken van leestekens, een paar slecht lopende zinnen en een vergissing met namen. Hier heeft ook de redactie steken laten vallen. Ondanks de vlotte, beeldende stijl die het verhaal over het algemeen heeft, vervalt Kok een paar keer in herhalingen van eerder gebruikte zinnetjes en in onnatuurlijk, soms bombastisch taalgebruik. Maar dit zijn kleinigheden, ik heb Vrouwenmantel met plezier gelezen.
Godijn Publishing 2023
292 pagina’s