Voor het eerst lees ik een thriller van deze schrijfster in het Nederlands. Zoals ik al aangaf bij het vorige deel, The punishment she deserves, wordt het Engels dat George gebruikt steeds ingewikkelder en minder goed te volgen. Ik mis dan gewoon teveel.
Tot mijn verrassing keren Deborah en Simon weer terug. Natuurlijk ook Linley, Havers en Nkata, maar die verschijnen pas na eendekker 100 pagina’s ten tonele. Als een rode draad loopt weer hun vertrouwde samenwerking, en ieder voor zich maakt wel degelijk een persoonlijke ontwikkeling door, die zich uitstrekt over de hele reeks van 21 thrillers.
In het eerste deel van het boek introduceert George een groot aantal onbekende personages die allemaal hun rol zullen hebben in het verhaal. We lezen over de moord op een agente met een Nigeriaanse achtergrond, we maken kennis met de Nigeriaanse gemeenschap in Londen, inclusief hun eeuwenoude cultuur en gewoontes. George is altijd gedetailleerd in haar beschrijvingen, dus hier neemt ze ook uitgebreid de tijd voor. Er wordt langzaam wel structuur zichtbaar, en tussen neus en lippen geeft ze op onverwachte momenten belangrijke informatie. Als je niet oppast, mis je die nog ook.
George neemt steeds vaker maatschappelijke vraagstukken op in haar thrillers. Ze schrijft heel beeldend, de zomerhitte in Londen zindert van de pagina’s af, we weten alles tot in detail van Deborah’s kat en hond. George babbelt, ze schrijft alsof ze kletst met haar lezers. En ze dwaalt daardoor vaak af. Haar boeken worden met elk deel dikker, George wordt met elk deel langdradiger. Ik weet niet of ik dat een fijne ontwikkeling vind. Waar Havers oorspronkelijk grappig slordig, chaotisch en een beetje onbehouwen is, wordt ze nu inmiddels neergezet als onsmakelijk, vies en schunnig.
Er zouden best hele stukken uit kunnen of in ieder geval ingekort kunnen worden, dat zou niets afdoen aan het verhaal.
Het boek bevat veel verhaallijnen die allemaal ingewikkeld zijn en naast elkaar opgelost worden. Natuurlijk hebben ze een gezamenlijk thema – de besnijdenis van meisjes uit sommige Afrikaanse landen waar dit een eeuwenoude gewoonte is – en komen ze uiteindelijk, na een aantal verrassingen en twists, bij elkaar. Maar de plot is eigenlijk niet echt spectaculair.
Iets te verbergen gaat uit als een nachtkaars. Het verschil met A Banquet of Consequences kan niet groter zijn.
A.W. Bruna Uitgevers, 2022
640 pagina’s