Sinds ik heb leren lezen, kan ik niet van boeken afblijven. Ik lees overal, altijd en veel. Hier laat ik mijn mening achter over alle boeken die ik gelezen heb sinds 1 januari 2017.
Heb je tips voor me? Zet die gerust in een reactie, of stuur me een mail!
Het begint direct al prachtig met de proloog waarin de reis van George Sand met Frédéric Chopin naar Mallorca (1838) beschreven wordt. Mallorca, waar Chopin zijn 24 preludes schreef. Een fragment waarvan de betekenis later in het verhaal duidelijk wordt.
Lees meer “De solist – Rob Waumans”6 november 2018
In de vorm van een reportage beschrijft Frank Westerman zijn zoektocht naar overblijfselen van de oermens. Een vaak lastige zoektocht, eentje waarbij ook ontdekkingen naar boven komen die je relativeringsvermogen als expediteur danig op de proef stellen. Maar waar is de ‘missing link’? Bestaat die eigenlijk wel? En wat maakt dat de mens zich zo superieur voelt boven de andere dieren? Het is van alle tijden dat acceptatie van nieuwe vondsten vaak zo stroef is gegaan.
Lees meer “Wij, de mens – Frank Westerman”
Direct voel ik de beklemming van een benauwend strenggelovige gemeenschap, met een hel en verdoemenis predikende pastoor die net zo gewelddadig is als andere mannen. Het verhaal wandelt langs de rauwe randjes van het leven in een klein, verpauperend provinciestadje, waar alcoholmisbruik, huiselijk geweld en onveilige thuissituaties voor jongeren aan de orde van de dag zijn, maar niemand doet er iets aan, ook de politie niet. Werkloosheid viert hoogtij en mensen zijn hard tegen elkaar.
Maar aan de andere kant ook solidair in de verbeten zoektocht – de sociale controle heeft óók een positieve kant.
De beschrijving van de vieze, vervuilde omgeving, gecombineerd met de verstikkende atmosfeer van het eng-fanatiek religieuze Amerikaanse stadje Manson in 1990 is zo realistisch dat ik er fysiek van walg en het maar nauwelijks volhoud om die gedeeltes te lezen. Het contrast met het frissere, schonere Melbourne in het heden, 30 jaar later, kan bijna niet groter zijn.
Lees meer “In het niets – Christian White”
Hoe moet ik dit verhaal benoemen? Ik ben verbijsterd. Vanaf de eerste pagina, waar het nog lijkt op een best wel verontrustend verhaal waar twee kinderen alleen gelaten worden, sluipt steeds meer een soort onheil naar binnen. Een voorbode, iets waardoor je als lezer de wenkbrauwen gaat fronsen. Er klopt iets niet. De onrust groeit uit tot afgrijzen. Totdat het verhaal na het slot een afschuwelijke complete draai gemaakt blijkt te hebben.
Lees meer “Morgen komt Liesbeth – Olivier Willemsen”
Esme wordt geboren in een wereld van woorden. Moederloos en onbedwingbaar nieuwsgierig brengt ze haar tijd door in een schuur waar haar vader met een team mannen één missie hebben: woorden verzamelen voor de allereerste Oxford English Dictionary.
Hoewel de figuur Esme fictief is, is dit verhaal over de totstandkoming van het grote woordenboek op waarheid gebaseerd. Esme staat model voor de vrouwen die – hoewel in eerste instantie nergens genoemd – er wel degelijk een grote bijdrage aan hebben geleverd. Veel personages, waaronder de sleutelfiguur Ditte, hebben werkelijk bestaan.
In de schuur, het scriptorium genoemd, staan de wanden vol met kasten met honderden vakjes waarin de blaadjes verzameld en gesorteerd worden. Een monnikenwerk. Het heeft 75 jaar geduurd voordat het woordenboek klaar was.