Fascinerend hoe de vier delen van het vierluik volledig in elkaar verweven zijn. Het is één geheel, ze vullen elkaar op allerlei momenten op een heel verrassende manier aan, als vingers van twee handen in gebed die in elkaar grijpen. Ze complementeren elkaar. Het maakt eigenlijk niet uit met welk boek je begint met lezen, het is rond. Alsof tijd niet bestaat. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt!
Daniel Sempere droomt nog vaak over zijn moeder die onder verdachte omstandigheden gestorven is. Zijn beste vriend Fermín probeert hem op eigenzinnige wijze bij te staan, maar om van zijn nachtmerries af te komen, moet Daniel het mysterie rond haar dood zelf ontrafelen. Dan ontmoet hij de eigengereide Alicia Gris. Een geheime opdracht heeft haar van Madrid naar haar geboortestad Barcelona gebracht, een plek met veel pijnlijke herinneringen. Ze moet de verdwijning van een belangrijk politicus ophelderen en volgt een spoor naar Daniels boekhandel. Hun zoektochten blijken nauw verweven en leiden hen naar een duister complot uit het verleden dat elke verbeelding tart. Het brengt niet alleen hun eigen leven in gevaar, maar ook dat van diegenen die hun dierbaar zijn.
Zafón heeft het in zijn vierluik vaak over ‘de oorlog’. Je moet je steeds wel realiseren dat hij hier al tijd de Spaanse burgeroorlog mee bedoelt. Dat kan verwarrend zijn, omdat deze eindigt op het moment dan de Tweede Wereldoorlog begint (1939) en een groot deel van de verhalenkluwen in die jaren speelt.
Liefde, vriendschap, intriges en verraad, verbijsterende, misselijkmakende wreedheden, mysteries en een geheimzinnige boek, tegen een achtergrond van heel veel boeken, boekliefhebbers en verzamelaars. Het zijn de oude bekenden in de boeken van Zafón. Samen met een vleug humor verweven tot een prachtig verhaal. Ondanks de enkele wat heel erg uitgesponnen uitwijdingen.
Signatuur, 2017
845 pagina’s
ISBN 9789056726126
El laberinto de los espíritus (2016)