Gina Harte 10
Carla Kovach was theaterschrijver en actrice voor ze fulltime thrillerauteur werd.Haar serie rond rechercheur Gina Hart telt vijftien delen. Jouw laatste wens is het tiende deel dat in het Nederlands is verschenen.
Kerstins man heeft haar een geheim verteld, waardoor de grond onder haar bestaan weg dreigt te zakken. Iemand lijkt een vuil spelletje met haar te gaan spelen. Iemand die haar verleden kent.
De tekst op de achterflap verklapt erg veel, het lijkt meer een alinea ergens uit het verhaal te zijn dan een korte inleiding. De lezer valt er minder blanco in.
Kovachs insteek voor deze thriller is anders dan gewoonlijk. In een voorwoord draagt ze het boek op aan alle kankerpatiënten. Dit voelt minder spontaan en schept de verwachting dat dit thema ook een rol zal spelen in het verhaal. Inderdaad drukt het er een stempel op, niet zozeer door het thema zelf, als wel doordat het verhaal eromheen gebouwd moest worden.
In Jouw laatste wens is het politieonderzoek Kovachs uitgangspunt. Ze geeft complete weergaves van gesprekken en verhoren, en als inhoud daarvan net daarvoor al is beschreven, zorgt dat voor onnodige herhalingen, die op den duur zelfs gaan irriteren.
Net als in de eerdere delen van de serie rond Gina Harte, krijgt Gina’s verleden veel ruimte. Haar trauma en angsten worden opnieuw uiteengedaan en deze keer zit ze ook nog eens volledig in de tang bij de pers. Dit blijft toch een rode draad door de hele reeks, ook nu overheerst het Gina’s werk als rechercheur. Ze gaat er – opnieuw – bijna aan onderdoor.
De plot van Jouw laatste wens is wat onwaarschijnlijk en ingewikkeld. Zelfs aan het eind is nog steeds niet alles glashelder. Er wordt een heel akelig, wreed spel gespeeld waarbij veel personages betrokken zijn die verbazingwekkend vaak een slecht huwelijk hebben. Gaandeweg vergaren de lezers veel informatie, waarmee ze verbanden kunnen gaan leggen.
Op de vertaling valt wel wat af te dingen. Want waarom is er afgeweken van de oorspronkelijke titel ‘Her Dying Wish’ en gekozen voor ‘Jouw laatste wens’ in plaatst van de auteur te volgen? En er staat voortdurend (bijvoorbeeld) ‘mevrouw Chapman’ en ‘meneer Marsh’. Dit is tenenkrommend en onnatuurlijk in het Nederlands. Waarom niet, voor een aangename leeservaring, het Engelse Mrs. of Mr. gewoon onvertaald laten?
Kovach moet het nooit hebben van snelheid. In haar thrillers zit niet veel vaart. Dat hoeft niet erg te zijn, als er niet zoveel herhalingen in zouden zitten.
Ze maakt het taaie politiewerk, waar veel geduld en uithoudingsvermogen onder barre omstandigheden voor nodig is, wel heel goed voelbaar en ze laat haar lezer intens meeleven met de rechercheurs. Maar Kovach spint de weg naar de ontknoping erg lang uit. Regelmatig schiet ze door in het sentiment. Met iets minder was het effect er ook geweest.
De plot komt niet echt onverwacht, Kovach heeft antwoorden nooit lang verborgen gehouden. Daardoor mist Jouw laatste wens echte spanning. Het is meer een schrijnend verhaal met allemaal verliezers dan een nagelbijtend spannende thriller.
Boekerij 2024
368 pagina’s