Delia Hopkins is opgegroeid bij haar vader. Ze is heel gelukkig met haar vriend en hun dochtertje, en met haar werk als opsporingsagent met haar reddingshond. Maar dan staat ineens haar hele bestaan op losse schroeven.
Het verdwenen meisje wordt verteld vanuit vijf perspectieven, terwijl het verhaal gewoon soepel doorloopt. Dat doet Picoult vaker in haar boeken, en daarin is zij een meester. Ook maakt auteur weer gebruik van een thema dat vaker in haar boeken terugkeert, namelijk de uitgebreide aandacht voor rechtbanken en gevangenissen. De rechtbankscènes vormen een belangrijk deel van het verhaal, maar de stukken over het leven in een gevangenis voegen niet echt veel toe. Ze zijn buitensporig uitgebreid, het had ook prima zonder gekund, of in ieder geval een stuk korter. Hoewel ze heel echt overkomen – wat me niet verbaast, want de research van Picoult is altijd piekfijn in orde – vragen ze veel geduld van de lezer die niet echt geïnteresseerd is in dit genre.
Lees meer “Het verdwenen meisje – Jodi Picoult”
