27 juni 2019
De uiterst plezierige, directe en toch elegante schrijfstijl van Quinn bevalt me meteen. Ze is een meester in het gebruik van fijnzinnige woordspelingen en understatements, hier en daar met een vleug droge Britse humor.
Twee verhaallijnen, om en om verteld door de tegendraadse Charlie in 1947 en de mysterieuze, in eerste instantie enigszins angstaanjagende Eve tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ze starten los van elkaar, maar naderen elkaar steeds meer, tot het moment dat het verhaal van Eve onderdeel gaat uitmaken van dat van Charlie. Als ze uiteindelijk bij elkaar komen dan weten we waarom Eve is geworden zoals ze is.