Niets is wat het lijkt.
Een boek dat in eerste instantie meer lijkt op een gezapige ‘Who-dunnit’ zonder veel diepgang, blijkt ineens iets heel anders te zijn. Heel langzaam laat BA Paris doorschemeren dat er onderhuids veel meer speelt dan je eerst denkt en dan wordt me veel duidelijk. De obsessie van Alice met haar zus, haar weinig vergevingsgezinde houding tegenover Leo als ze achter zijn leugens komt, ja, ook de in cursief gedrukte tussenstukjes van de (onbekende) therapeut met de de titel ‘Verleden’ laten me ineens overeind veren.