Owens heeft als veldbioloog van natuur haar leven gemaakt en dat merk je aan alles. Al haar kennis zet ze in bij de vele natuurbeschijvingen in dit boek, in deze stukken laat ze een prachtige schrijfstijl zien. Deze natuurbeschrijvingen zijn zo gedetailleerd dat het bijna een natuurgids lijkt. En dat is net teveel van het goede voor een roman, waarin we toch vooral het reilen en zeilen van een eenzaam meisje volgen.
Het is een mooi thema, een meisje dat moederziel alleen en verwilderd leeft in een moeras met alleen dieren om haar heen. Romantisch ook wel, ondanks de ontberingen. Maar kan dit echt in 1952 in de VS? Naar mijn idee past dit niet in de tijd. Laat het een halve eeuw eerder spelen en de dikke waas van onwaarschijnlijkheid is weg.
Lees meer “Daar waar de rivierkreeften zingen – Delia Owens”
